Merhabalar efendim :)
Keyifler nasıl bakalım...
Beni sorarsanız eğer ki ;
bebeklik sorunlarını geride bırakmış fakat okul ve ergenlik sorunları ile beni her geçen gün zorlayan 3 çocukla uğraşmaktan bitap düşmüş durumdayım.
Şöyle ki kızımın ergenlik girdabında debelenmesinin yanı sıra uğraşmam, ilgilenmem gereken biri 1.sınıf diğeri 2.sınıf öğrencisi 2 çocuğum daha var ve onların DA şiddetli bir şekilde ilgiye ihtiyaçlar var.
Geçen gün oğlumun (2.sınıfta) veli toplantısına gittiğimde bir firmaya ait deneme sınavı olduğunu ve 50 sorunun 12 sini yanlış yaparak ortalamanın tam da ortasında kaldığını öğrendim, bi afalladım ne düşüneceğimi bilemedim çünkü sınıfta ki diğer (çoğunluğu bayan) olan veliler çocuklarının 5-6 yanlışları olduğu için karalar bağlamış ve hunharca çocuklarının neden full çıkaramadıklarına odaklanmış öğretmeni sorulara boğmakla meşguldüler.
Bense oğlumun ilk sınavda 38 doğru yapmasına sevinemedim bile :(
8 yaşındaki çocuğumun;
-1 saat süren sınavdan sıkılmış olabileceğini
-soruları (hangisi değildir gibi şaşırtmalar karşısında gerçekten şaşırmış) yanlış anlamış veya yanlış okumuş olabileceğini
-Yanlış yaptığı soruları kesinlikle kafadan atarak şansını denemiş olabileceğini
-bu sınavın hayatının en önemli sınavı olmaktan öte bir saçmalık olduğunu düşündüğümü
-Bu yaştaki çocuklara deneme sınavları adı altında yapılan bu sınavla neyin denenmeye çalışıldığını anlamadığımı ifade edemedim bile...
Çünkü kadının biri öğretmeni eline geçirmiş ve dombili (çoktatlı) oğlunun sömestr da 1122558 tane bitirdiği test kitaplarından tut ki Morhipa kampüs üyeliğinden nasıl faydalandığına kadar tatilini nasıııl verimli geçirdiğini ve buna rağmen 5 YANLIŞ ın nasıl olabileceğini, nerede hata yaptığını anlamadığını anlattı. 30 kişi dinledik :)))
Bizse sömestr da kitap okumakla birlikte bolca oyun oynayıp, gezdik tozduk :)) Nerde hata yapmış olabilirdik ki :))
Şaka bi tarafa çocuğumun folklorde yedek kalmasında duyduğum üzüntünün binde birini bile bu saçma deneme için hissetmedim...
bu saçma deneme benim çocuğumun ne zekasını nede başarısını ölçecek niteliklere sahip bir sınav değil...
Aslında çocuğun hayattaki başarısı akademik başarı ile sınırlandırmak çocuğa yapılabilecek en büyük kötülük, zira bizler o kadar tembeliz ki çocuğumuzun yeteneklerini araştırmaya onu ortaya çıkarmaya zahmet etmeyip sadece derslerde başarılı olsun gerisi teferruattır mantığımızın altında yatan esas sebep ise bana göre başarısız ebeveynlik...
Şunu da söyleyim ki oğlum bu sınavda 1. olsaydı sevinmez miydim tabiki sevinirdin ama 13. olması da beni yıkmadı :))
işin en ilginci bahçede beni bekleyen ve 13. olmasını bana müjdeleyen oğlumun sevincine ortak olmamdı, biz kikirdeyerek okuldan ayrılırken diğer arkadaş çocuğuna parmağını sallamaya başlamıştı bile...
Allahım bir yerde yanlış yapıyor olabilirmiyim ???
HOŞÇAKALIN....
Keyifler nasıl bakalım...
Beni sorarsanız eğer ki ;
bebeklik sorunlarını geride bırakmış fakat okul ve ergenlik sorunları ile beni her geçen gün zorlayan 3 çocukla uğraşmaktan bitap düşmüş durumdayım.
Şöyle ki kızımın ergenlik girdabında debelenmesinin yanı sıra uğraşmam, ilgilenmem gereken biri 1.sınıf diğeri 2.sınıf öğrencisi 2 çocuğum daha var ve onların DA şiddetli bir şekilde ilgiye ihtiyaçlar var.
Geçen gün oğlumun (2.sınıfta) veli toplantısına gittiğimde bir firmaya ait deneme sınavı olduğunu ve 50 sorunun 12 sini yanlış yaparak ortalamanın tam da ortasında kaldığını öğrendim, bi afalladım ne düşüneceğimi bilemedim çünkü sınıfta ki diğer (çoğunluğu bayan) olan veliler çocuklarının 5-6 yanlışları olduğu için karalar bağlamış ve hunharca çocuklarının neden full çıkaramadıklarına odaklanmış öğretmeni sorulara boğmakla meşguldüler.
Bense oğlumun ilk sınavda 38 doğru yapmasına sevinemedim bile :(
8 yaşındaki çocuğumun;
-1 saat süren sınavdan sıkılmış olabileceğini
-soruları (hangisi değildir gibi şaşırtmalar karşısında gerçekten şaşırmış) yanlış anlamış veya yanlış okumuş olabileceğini
-Yanlış yaptığı soruları kesinlikle kafadan atarak şansını denemiş olabileceğini
-bu sınavın hayatının en önemli sınavı olmaktan öte bir saçmalık olduğunu düşündüğümü
-Bu yaştaki çocuklara deneme sınavları adı altında yapılan bu sınavla neyin denenmeye çalışıldığını anlamadığımı ifade edemedim bile...
Bizse sömestr da kitap okumakla birlikte bolca oyun oynayıp, gezdik tozduk :)) Nerde hata yapmış olabilirdik ki :))
Şaka bi tarafa çocuğumun folklorde yedek kalmasında duyduğum üzüntünün binde birini bile bu saçma deneme için hissetmedim...
bu saçma deneme benim çocuğumun ne zekasını nede başarısını ölçecek niteliklere sahip bir sınav değil...
Aslında çocuğun hayattaki başarısı akademik başarı ile sınırlandırmak çocuğa yapılabilecek en büyük kötülük, zira bizler o kadar tembeliz ki çocuğumuzun yeteneklerini araştırmaya onu ortaya çıkarmaya zahmet etmeyip sadece derslerde başarılı olsun gerisi teferruattır mantığımızın altında yatan esas sebep ise bana göre başarısız ebeveynlik...
Şunu da söyleyim ki oğlum bu sınavda 1. olsaydı sevinmez miydim tabiki sevinirdin ama 13. olması da beni yıkmadı :))
işin en ilginci bahçede beni bekleyen ve 13. olmasını bana müjdeleyen oğlumun sevincine ortak olmamdı, biz kikirdeyerek okuldan ayrılırken diğer arkadaş çocuğuna parmağını sallamaya başlamıştı bile...
Allahım bir yerde yanlış yapıyor olabilirmiyim ???
HOŞÇAKALIN....
Sizi gerçekten canı gönülden tebrik ederim ...Benim de kızım bu yıl 1. sınıf..Çevremizde o kadar çok birbirleriyle yarışan veli var ki anlatamam :)Birde demiyorlar mı çocuklarının başarısızlıklarında..Bu çocuk nereye çekmiş bilmem..Sanki kendileri ordinaryüs profesör. :))) Ara tatili ne güzel değerlendirmişsiniz..Çocuklar bir daha çocuk olmayacaklar..Doya doya yaşasınlar çocukluklarını .Sevgiler
YanıtlaSilHay ağzınız bal yesin ne güzel ifade etmişsiniz sevgiler
SilDoğru yoldasınız elbette. Ancak doğrularla yanlışların birbirine karıştığı sınıf ortamında çocuğunuz bir eksiklik hisseder mi acaba diye düşünmekten kendimi alamadım. Sizin beklentilerinizle sınıf öğretmeninin beklentileri çok farklı. Çocuğa göre "ne doğru-ne yanlış?" Sanırım "mükemmeliyetçi" bir öğretmenleri var.
YanıtlaSiloğlum mutlu bi çocuk, öğretmenimiz velileri sakinleştirdi bu sınavların bu kadar kaygı verici olmadığını yaşlarının çok küçük olduğunu anlattı ama bilmem anlayan oldu mu:)
Silhah haaaa ya boşver yaa sınavları çocukluğunu yaşasın ya ilerde bunalcak sınavlardan :)
YanıtlaSilDimi doğru ama dozunu ayarlamak lazım zannımca
Silcanim benimki 1 e gidiyor. bu ne saçma bir egitim sistemi. 39 yaşıma geldim sistem hic mi degismez hic mi gizellesmez. onemli olan cocugun ozguveni durusu. hayat sinavinda basarili olsumlar.
YanıtlaSilAynı fikirdeyim umarım Yanılanlar biz olmayız
SilDoğru yoldasın canım. Kızım 3.5 yaşında 10 kası. Şiirini ezberleyin dedi öğretmen. Hiç uğraşmadım sadece sordum bazı kelimelere dili bile dönmüyor. Niye zorlayayım ki çocuğu. Zaten bütün ilkokul hayatı bu şiirle geçecek. Okuldan mı soğusun. Sonra okulda dinleye dinleye ezberlemiş. Demem o ki. Çocuk akıllı mı, ders çalışma sevgisi var mı? yeter, gerisi gelir. Oyuna devam hala oyun çağındalar:)))
YanıtlaSilAynen katılıyorum
SilÇocukların hayatı sınavdan ibaret.. Arada çocukluk kaçıveriyor...
YanıtlaSilNe kötü dimi
SilDoğru olanı yapan sizsiniz aslında. Belki diğer annelerde baştan sizin gibi düşünüyordu. Ama eğitim sistemimiz maalesef hem çocukları hem de velileri yarışa sokuyor. Belli bir süre sonra anneler diğer annelerle yarışa girdiği için olan çocuklara oluyor. Size şuraya kocaman bir tebrik koyuyorum :)))
YanıtlaSilhahah teşekkürler
Silkayseriden izleyen varmı dediğimde verdiğiniz cevabı görmemişim zaten bizim seyahatimizden sonra yazmışsınız ben o günlerde organize olamamıştım ya zaten yazımda da vardı detayları
YanıtlaSilama yorumlara hep cevap verdiğimi düşünüyordum demek ki görmediklerim olabiliyormuş.. bu manada kusura bakmayınız.. ocak da yine geldik kayseri'ye :(
neyseki hayat olduğu sürece yine gelme şansı bulabilirim belki diyor sevgilerimi sunuyorum..
esenlikler dilerim ♥
teşekkürler hoşçakalın...
SilÇocukları yormaktan başka bir şey değil ki bu. İki oğluşum da bol bol oynayarak büyüdüler. Hiç de pişman olmadım. Bir daha ne zaman çocuk olacaklar ki?
YanıtlaSilAynen bir insanın anavatanı çocukluğu imiş
SilHoşgeldin tabi gelirim
YanıtlaSil