Ben Hep Çocuk Kaldım

Her insanın içinde çocuksu taraflar vardır, benimse içimde büyüksü taraflarım var. Yani benim çocuk tarafım daha baskın:)

Mesela… Annemin kokusuna hala bayılırım, hasta olduğum zaman annemin göğsüne yaslanmak ağrılarımı hafifletir, bana huzur verir,

Babam beni övdüğü zaman şımarırım,

Çikolatalı dondurma ve pamuk şekerle bütün dertlerimi unutabilirim,

Cicili bicili bisikletleri nerde görsem durup izlerim (sahip olamamak büyük etken olabilir),

Salıncakta sallanmaya, çizgi film izlemeye, yakan top oynamaya hala bayılırım.

Karanlıktan ve böceklerden hala korkarım,

Sevdiğim insanları kıskanırım,

Beni gaza getirmek çok kolaydır, kolayca kırılıp küsebilirim ama barışmalarımda küsmelerim kadar kolay olur.

Hala en sevdiğim günler Çarşamba ve Cumadır. Çünkü çocukken Çarşamba günleri matematik dersi yoktu, Cuma günü ise hafta sonunun habercisiydi, bu yüzden çok severdim.

Oyuncak bebeklerim vardı mesela oynamaya kıyamadığım, tozlanmasın diye annemin tülbentlerine sarıp sarıp kutularıyla beraber  YILLARCA dolap tepelerinde  sakladığım, şimdi 3 numaralı bıdık hepsinin gözünü oydu o ayrı L Ayy görünce ne üzüldüm J Ama yinede atamadım.

Çok kolay ağlarım, çok kolay gülerim,

Çocuklarımla büyümeye çalışıyorum ama yaşım kaç olursa olsun ben anne ve babacımın küçük kızı kalacağım çünkü bunu seviyorum.

HOŞÇAKALIN...